διατονούμαι

διατονοῡμαι (-όομαι) (Μ) [διάτονος]

τεντώνομαι, δεν έχω τα μέλη τού σώματος μου χαλαρά («χασμῶνται oἱ νοσοῡντες και διατονοῡνται»).